دوران نامزدی دورانی برای شناخت دختر و پسر از یکدیگر است. در این دوران افراد کمتر خود واقعی‌شان را نشان می‌دهند و سعی دارند همدیگر را به چالش بکشند.

بحث صیغه در دوران نامزدی اغلب در خانواده های مذهبی به منظور پرهیز از گناه صورت می‌گیرد. بعضی آن را واجب می دانند و عده ای هم آن را مانع انتخاب صحیح. در این مقاله سعی می شود به نکات منفی صیغه در دوران نامزدی پرداخته شود.

دوران نامزدی فرصت خوبیست که زوجین برای شناخت یکدیگر تلاش کنند تا طرف مقابل خود را به صورت هدفمند با ایده آل ها و ملاک های از پیش تعیین شده ی خودشان مقایسه کنند. صیغه محرمیت شایعبه گناه را از می برد حال برای دختر یا پسر و یا خانواده های آنان. اما از طرفی صیغه محرمیت چه با شرط و چه بدون هیچ قید خاصی ایجاد نزدیکی و حس عاطفی خواهد کرد و انگار به پسر و دختر اجازه داده می شود بیشتر به جسم شان توجه کنند تا به خصوصیات روانشناختی یکدیگر. در دوران نامزدی هدف نزدیکی جسمی یا حتی عاطفی نیست، هدف این دوران بررسی درستی انتخاب است و هر چه نزدیکی بیشتر شود چشم عقل کور تر. حال چه برسد که پای جسم و مسائل جنسی هم به میان آید.

وقتی صحبت از مسائل جنسی می شود لزوما منظور رابطه کامل جنسی نیست، حتی گرفتن دست و یا بوسیدن نیز می تواند یک رابطه جنسی به حساب آید. به محض  تماس بدنی زوجین هورمونی ترشح می شود به نام اوکسی توسین (Oxytocin) ، اکسی توسین ایجاد چسبندگی شدید میان دختر و پیر می کند. بعضی فیزولوژیست ها آن را هورمون فوق چسبنده می نامند. دختر شدیدا به پسر می چسبد و این همان حسی است که معمولاً می گویند انگار به او وابسته شده ام. انگار جادو شده ام بدون او نمی توانم. شما به کسی وابسته شده اید که هنوز در مورد بودن او تصمیم قاطعی نگرفته اید. حال هر چقدر هم عقل شما ادله بیاورد برای عدم انتخاب احساس شما فقط به دنبال به دست آوردن اوست. انگار عقل شما تعطیل است و قدرت تصمیم گیری شما به شدت پایین می آید. حتی اگر کیس شما ، ملاک های قابل قبول را هم داشته باشد و او را انتخاب کنید، در این دوران به جای شناخت و مدیریت روابطتتان ، به نزدیکی عاطفی پرداخته اید که الان زمان این کار نبوده است.

شاید به این فکر شود که اگر صیغه در میان نباشد و طرفین پایشان بلغزد و مرتکب گناهی شوند چه می شود ؟ سوالی دیگری مطرح می شود ، با صیغه محرمیت راه گناه را بستیم اما اگر به سبب همین نزدیکی پیش آمده و مجوزی که به دختر و پسر دادیم انتخاب ناصحیحی انجام شود و مدتی بعد پای جدایی به میان بیاید چطور می شود؟ خودتان را جای آن دختر و پسر بیچاره بگذارید که به سبب احتمال گناه ، زندگی شان تباه می شود. البته هر جدایی تباه شدن زندگی نیست اما اگر راهی برای تشخیص و انتخاب صحیح باشد و ما آن را نادیده بگیریم قطعاً از دست دادن این فرصت چیزی جز احساس بدی برای ما نخواهد داشت.

در دوران نامزدی توصیه می شود به جای صیغه که به باعث ایجاد نزدیکی بین طرفیت شده و چشم عقل را کم رنگ و گاهی کور خواهد کرد، به دختر و پسرمان اعتماد کنیم و به آنها فرصت انتخاب درست را دهیم